woensdag 27 november 2013

Sinterklaas in het speciaal onderwijs.

Het is weer november.
We zitten midden in de aanloop naar het grote sinterklaasfeest.
Ons lokaal is gezellig ingericht, we zetten zelfs een paar keer onze schoen in de klas en we volgen het sinterklaasjournaal in de klas.Niets speciaals toch?
Alles is spannend en gezellig en waarschijnlijk hangt er dezelfde sfeer net zoals op heel veel andere scholen.
Toch zijn er ook wel degelijk verschillen.

Wij kijken het journaal in de klas bijvoorbeeld met een speciale reden. We kunnen het op deze manier met onze kinderen nog eens goed doorspreken.
Er gebeurt zoveel tijdens zo'n uitzending, de verbale informatie gaat zo snel, de uitzending stopzetten en even reflecteren met de kinderen helpt dan enorm om alles goed te verwerken.

Doordat we zeer prikkelgevoelige kinderen in de groep hebben moeten we er goed rekening mee houden dat alles in een bepaalde balans blijft.
Dat betekent dat je best een dansje voor het digibord kunt doen, maar dat je dit dan daarna weer moet afwisselen met een rustige activiteit.
De beweging is nodig om de lichamelijke spanning even kwijt te kunnen, even lekker bewegen.
Sommige kinderen doen bewust niet mee. Deze kinderen moet je die ruimte ook geven, zij kiezen zelf hun moment om wel of niet mee te doen met de drukkere momenten.Even toekijken mag dus ook.
Dus eerst lekker pietengymnastiek en zwartepietenstyle op het digibord en daarna met het stoplicht op rood en de timetimer aan rustig boterhammen eten.

Er zitten ook kinderen in de groep die ineens een paniekaanval kunnen krijgen wanneer de spanning teveel oploopt. Zo'n paniekaanval komt dan voor jou op een onverwacht moment maar is een opgebouwde spanning door de "feestelijke" omstandigheden. Goed iedereen in de gaten houden tijdens speelmomenten en regelmatig korte individuele gesprekjes aanknopen is een goede methode om iedereen in je vizier te houden.

Ook de thuissituatie werkt vaak door in de klas.
Een voorbeeld:  Een leerling mag thuis geen schoen zetten, of krijgt bijna nooit iets in de schoen. Hij is wat boos en humeurig tot ik ga doorvragen. Dan komt het hoge woord eruit. "Iedereen is lief behalve ik, sint brengt niets in mijn schoen."
Al dagenlang kon deze leerling niet meer goed inslapen en werd ook veel te vroeg wakker, om steeds weer te moeten ontdekken dat er niets in de schoen zat.
Met 0uders spreek ik af om een schoenzetkalender te gebruiken.
(De ouder kiest in deze periode 2 of 3 momenten waarop de schoen gezet mag worden.)
De spanning wordt hierdoor verminderd en er komt duidelijkheid en structuur voor het kind. Ook voor de ouders zelf is er dan meer rust en duidelijkheid.
Mooi om dan een paar dagen later terug te horen dat de tip wordt opgepakt thuis en de leerling nu duidelijk weet op welke dagen hij zijn schoentje mag zetten en iets erin kan verwachten.

De "gezellige" tijd is bij ons op school dus een tijd met wat haken en ogen en de nodige reserves maar toch is het ook een tijd van saamhorigheid, verwondering en leuke momenten.
De leerling die prachtig verkleed vanuit de sinterklaashoek komt vertellen dat de cadeautjes op zijn en dat hij daarom even naar Spanje moet varen.
Of de leerling die papier aan flarden knipt en dit vol trots met plakband op de raam mag plakken, als slinger voor sinterklaas.
Een heerlijke tijd vol speelmomenten maar vooral ook vol prachtige communicatiemomenten.
En dat is eigenlijk het mooiste om te zien in onze groep!!